KEHIDUPAN DI KAMPUNG PULO HILIR (8)- PASARIA DAN BANGSAWAN SK PULO

Banyak sekali memori yang boleh saya ingati, ya tentu sekali memori yang membuat kita gembira, bukan yang menyedihkan, ketika saya tinggal di Kampung Pulo Hilir, Kuching.Tahun 1962 saya belajar di dalam darjah 2 Sekolah Rendah kelolaan Majlis Daerah Luar Bandar kuching (KRDC). Saya kurang pasti tahun berapakah sekolah mengadakan pasar ria dan persembahan bangsawam, mungkin 1962 atau 1963. Apa yang menariknya tentang pasar ria dan persembahan bangsawan anjuran sekolah ini ialah penglibatan warga kampung dalam memberi kerjasama kerpada sekolah tempat anak-anak mereka belajar.

Untuk pasar ria ibu bapa akan memberi pelbagai jenis barangan untuk dijual kepada penduduk kampung dengan harga yang sangat murah. Hasilnya untuk kebajikan sekolah. Antara barangan termasuklah barangan dalam tin, sayur-sayuran hutan ubi keledek dan pelbagai lagi. Pasar ria di adakan di sebelah pagi. Orang kampung datang berduyun duyun.

Sebelah malamnya pula akan diadakan persembahan bangsawan, anatara persembahan termasuklah cerita yang dilakonkan oleh penduduk kampung. Pelakon-pelakon berlatih dengan bersungguh-sungguh di waktu siang termasuk mempelajari pencak silat dan langkah-langkah dalam bertarung untuk menampakkan leasliannya. Begitu juga dengan persembahan-persembahan lain termasuklah tarian dan lawak jenaka.

Saya masih ingat ada patung anak perempuan yang diminta orang ramai meneka namanya. Untuk meneka nama patung ini para peserta kena membayar sedikit wang. Tak ingat berapa waktu itu. Pada malam pengumuman nama yang telah disediakan oleh penganjur diumumkan didapati tiada siapa yang dapat meka nama yang betul. Saya masih ingat nama yang disediakan oleh penganjur. Mereka memilih nama seorang anak murid perempuan darjah satu yang sangat cantik sekali. Beliau ialah Kornia. Untuk menambah cantik ceritanya, hari ini, anak Kornia adalah bekas ketua Seksyen saya di Jabatan Perbendaharaan negeri Sarawak semasa saya bertugas di situ dan mamsih bertugas di sana. Beliau ialah Puan Haslinda Abdul Ghani, seorang akauntan.

Mengingati masa lalu sambil melihat hari ini boleh mebuat saya tersenyum riang. Ah alangkah indahnya dunia ini. Oleh itu jangan persiakannya dengan persengketaan dan permusuhan. Dakaplah harmoni.